Kendo jest…japońską odmianą szermierki sportowej, prowadzonej przy użyciu mieczy bambusowych. Jest zarazem jedną z japońskich sztuk walki określanych wspólnym mianem budo.

Jako sztuka walki wywodzi się bezpośrednio z bojowej szermierki samurajskiej o nazwie kenjutsu, której historia sięga XI wieku (czyli czasów, gdy do użytku wprowadzono jednosieczny miecz o wygiętym kształcie głowni). Różne szkoły i formy kenjutsu rozwijały się aż do połowy XIX wieku (kiedy wprowadzono zakaz noszenia mieczy przez samurajów).

Dziś kendo jest sportem bezkrwawym – ostre stalowe miecze zastąpiono bambusowymi, a ciało chronią protektory wzorowane na samurajskich zbrojach. Prawdziwy duch walki jednak pozostał. Ciężkie treningi nie tylko ćwiczą ciało, ale także kształtują osobowość. Kendo uczy, jak oddać szacunek przeciwnikowi, a jednocześnie stawić mu silny opór
i zachować skromność mimo wygranej.

Kendo pomaga w osiągnięciu spokojnej i obiektywnej wizji otaczającego nas świata, nauczając czterech rzeczy:

REI – grzeczności, sztuki odnoszenia się jak najlepiej do innych, nie tylko do mistrzów czy przeciwników, lecz do wszystkich i wszystkiego, również do części ekwipunku.

CHOKU – siły duchowej, która pozwala zrozumieć i rozwiązywać problemy stawiane nam przez życie. Ktokolwiek i cokolwiek będzie twoim przeciwnikiem, musisz stawić mu czoła. W ten sposób wykształcony duch walki pozwala na stawanie twarzą w twarz z poważnymi przypadkami w życiu.

SEI – władzy nad samym sobą, nieugiętości i spokoju ducha.

SOKU – błyskawicznej oceny, zdecydowania i natychmiastowej reakcji. Kendo pomaga także przezwyciężyć cztery trucizny – zaskoczenie, strach, zwątpienie, brak zdecydowania.

Ichiro Yano – Kendo Hanshi 8° DAN

Koncepcja Kendo*
Koncepcją kendo jest kształtowanie własnego charakteru poprzez stosowanie zasad związanych z mieczem (Kataną). – Wszechjapońska Federacja Kendo

POLECAMY: krótki film dokumentalny na temat kanadyjskiego kendo (język angielski)